Во врска со пријавите за овогодинешната лотарија за зелена карта и случаен избор на кандидати кои можат „преку ноќ“ да добијат шанса за американска виза, некои Срби секојдневно прашуваат за ова.
Аједан, Србин од Германија, кој минатата година доби виза токму преку оваа програма, објасни зошто сакал да ја напушти Германија.
Во Фејсбук групата „Срби, Хрвати, Босанци, Македонци во Америка – Балканот во САД“, Игор најпрвин одговори дека за трошоците за добивање американска виза за петчлено семејство, покрај среќата и лотаријата, потребно е да одвои 10.000 евра. Меѓутоа, она што го поттикнало да аплицира за Америка е постојаното „чувство на странец“ во Германија.
На прашањето зошто би ја напуштил Германија и би се одлучил за Америка, тој одговори наведувајќи неколку причини кои го мачат во Германија, а со кои многумина се сложиле со него.
– Се уште не сум заминал, се уште сум во Германија, а не знам кога ќе се преселам во САД. Сакав многу бидејќи има многу причини зошто би ја напуштил Германија, дури и да останам. Германија е првенствено земја за невработени, таканаречена „социјалдемократија“ која зема од оние кои сакаат да работат и им дава на оние кои не сакаат. Работам 80 часа неделно во Германија и веќе осум години ми бараат виза. Не можам ни кифла да купам на кредит. Сопругата е ограничена само на една професија, не смее да отвори сопствена фирма, не смее да ја менува областа во која работи – напиша тој.
„Вие сте странец во Германија со децении“
– Системот кој според мене е пред целосно колапс, прашање е само кога ќе пропадне. Им дадовме тројца нови даночни обврзници во Германија, но не можеме да добиеме пасоши додека најмладиот не живее во Германија најмалку три години. Мислам, тоа е целосно мозочно лудило.
САД се типична капиталистичка креација, но кој сака да работи може, а државата не го ограничува. Даноците се помали, недвижностите се поевтини, а кредитот е подостапен. Невозможно е да се спореди отвореноста на луѓето во САД и Германија. Во Германија ќе бидеш странец за 5 генерации, во САД сите дошле од некаде и сите се колку што може еднакви.
Мала напомена, во Германија ако имаш 2 работни места плаќаш повеќе од 50 проценти данок. А што се однесува до пензискиот систем – од платата ми се одбиваат 560 евра месечно за пензиско осигурување, како и на жена ми. За нашата генерација се предвидува дека ќе можат да се пензионираат на 69-70 години. За 70 години (жена уште 37 а јас уште 32) ќе платиме 840.000 евра без да се зголемува платата со текот на времето… Па треба да живееме 150-200 години за да има смисла.
Моето омилено хоби е риболов. Во Германија за да одиш на риболов – ти треба школо, кое секако го плаќаш, за да одиш на лов те прашуваат како да одиш на лов не знам што. Во Америка е многу подостапно.
Зошто да останам во Германија?
Заради пасошот, затоа што ми е многу поблиску временски отколку во САД ако сега се оддалечам. Често на шега велам дека посакувам да го добијам тој германски пасош и да се преселам во нормална земја. Има уште, би можел да напишам роман – објасни тој во својата опширна објава.
Многумина се согласија со неговиот опис на животот во Германија, а имаше и такви кои ги истакнаа предностите на Америка.
„Ти ме насмеа. Сè е на свое место“, „Со такво расудување добредојде во Америка, нема да зажалите“ му напишале под објавата.
„Во Америка животот го започнуваш од нула и чини пари“
Сепак, ни во Америка не е лесно, се вели во следниот коментар.
„Во Америка човек е некако послободен да работи и да живее како сака и каде сака. Ако нешто не ви оди, лесно можете да ги промените земјата и градот. Децата добиваат државјанство при раѓање, можеш да си имаш сопствен бизнис, според мене многу поедноставно отколку во Европа и многу, многу порелаксирано. Но, животот многу зависи од ситуацијата и работата што ја работат родителите. Некој може веднаш да почне да работи и да ги покрие трошоците од самиот почеток. На пример, потрошив 15.000 долари за три месеци кога дојдов со син ми, ништо не направив. Мора да размислите дека покрај кирија, храна и други месечни трошоци, веднаш треба да купите автомобил и кревет, мебел, а големи се шансите да не можете ни тенџериња и тави да носите, а изгледа како ситница, но за кратко време ги нема парите, буквално ја опремувате куќата од нула. Инаку, да дојдам пак, воопшто не би дошол во голем град, само помали градови од 100.000 – 400.000 жители – му објаснил Србин во Америка
