Маријан Матијевиќ беше најсилниот човек на своето време во Југославија. Тајната на неговата извонредна сила се крие во снимките стари најмалку осум децении.

Рендгенските снимки покажуваат дека тајната на неговата сила била во тоа што имал двојни коски. Познатиот моќник со рацете можеше да крене дрвен подиум над главата, на кој свиреше шестчлен оркестар. Можел со заби да крене буре пиво тешко 50 килограми, а после настап да изеде цело јагне во еден оброк.

Надчовекот од Грачац ја започнал својата кариера во Берлин, каде додека работел како портир, во весникот видел дека во циркусот настапува познат атлетски шампион кој го предизвикува секој што сака на дуел. Го победил противникот, заработил 500 златни марки, а во 1900 година почнал да ги предизвикува другите за пари.

Бил непобедлив, заработил многу пари, а во 1927 година дел од својот приход му подарил на Никола Тесла за неговата истражувачка работа. Беше упорен Југословен, а парите што ги заработи најмногу ги даваше на луѓето ширум Југославија.

Внуката на Маријан, Ирена Матијевиќ, вели дека Никола од Смилјан и Маријан од Грачац се запознале во 30-тите години на минатиот век во Америка. Нејзиниот дедо носел со себе фотографии со посвета на Тесла и Михаил Пупин. За време на едно патување со воз, тој се фалел дека им ги покажувал своите познаници на патниците, па некој му ја украл сликата со посвета на Тесла, додека другата со Пупин Ирена му ја дала на музејот Никола Тесла.

Маријан се појави на безброј постери кои го рекламираа неговиот настап ширум светот. Стотици плакати и најмалку илјада разгледници и писма што Маријан ги испратил од земјите каде што ја покажал својата натчовечка сила, од Америка до Кина, се наоѓаат во музејот на Тесла во Белград.

Се зборуваше дека Маријан трипати го посетил Јосип Броз Тито и дека тој секогаш доаѓал со пиштол. Обезбедувањето не ни помислило да му го одземе, само се држеле подалеку од него.

Судир со 200 Италијанци

Во 1907 година бил поканет на слетување во Риека. За противници доби шестмина познати италијански борачи – Ето, Тиберио, Завати, Атилио, Корти и Фернандо Дувари.

Иако бил исклучително силен, никогаш не тежел повеќе од 100 килограми. Тој со неверојатна леснотија ги совлада сите шест противници, по што 200 Италијанци, кои не можеа да поднесат ваков катастрофален пораз, жестоко го нападнаа.

Матијевиќ од таа нерамноправна борба излезе со скршена десна рака и неколку убодни рани. Но и неговите противници добро го паметеле. Следниот ден „Нови лист“ објави опширна репортажа. Револтирани од таквото предавство, жителите на Риека ги нападнале Италијанците, избила тепачка од невидени размери, што дури и морнарите од воената флота морале да интервенираат за да го смират конфликтот.

Од Риека, Матијевиќ бил пренесен во Будимпешта на лекување, кое траело осум месеци.

По неговото закрепнување во 1914 година, тој се оженил со Ирене Кон и отишол на турнеја низ САД и за 17 минути го победил досега непоразениот естонски атлетичар Комарос.

На своите патувања стигнал и до Кина. Кинезите се восхитуваа на неговата сила, особено кога го гледаа како крши потковици со рацете или кога успеа да совлада неколку коњи, спречувајќи ги да стартуваат со количка.

Ниту едно од 11-те деца не ја наследило таа невидена сила на својот татко.

Иако имал вродени физички предиспозиции, тој упорно вежбал секој ден.

Во поодминати години (починал на 74 години) знаел да приреди некои атракции за пријателите. Една година пред смртта туркал натоварени вагони во Жупања. На прашањето дали сè уште може да прави нешто како што правел во младоста, тој рече дека повеќе не може да забива клинци во даска со тупаница, но дека сепак може да држи пар коњи. Последен пат настапи седум дена пред смртта.

Бараше некој да се бори со него и ако таа личност го победи, ги добива сите 40-тина награди што ги има заработено во светот. Не најде противник.