Од самиот почеток на пандемијата, многу авиокомпании ги „паркираа“ своите авиони, а за да не пропаднат целосно, мораа да најдат алтернативни начини за финансирање. Еден таков нов приход е летање со авион што не ве носи никаде.
„Летови кои не одат никаде“ е акција што се повеќе авиокомпании ја воведуваат во нивната секојдневна пракса.
Станува збор за организирање летови кои почнуваат и завршуваат на истиот аеродром. Пред пандемијата, идејата за авиокомпании да рекламираат летови во кои патниците слетуваат на истото место од каде што полетале би била речиси незамислива.
Во Јапонија, Сингапур и Австралија, едночасовните или двочасовните летови кои се враќаат на домашниот аеродром станаа многу популарни меѓу луѓето кои сакаат да патуваат со авион, каде што патниците практично „летаат“ само со авион.
Оваа идеја, колку и да звучи бесмислено, отвори сосема нови хоризонти за многу авиокомпании кои се борат да опстанат.
Во Украина, на пример, има се повеќе компании кои организираат тури во Чернобил со авион, каде што може да се посети целиот терен на поранешната нуклеарна катастрофа со низок лет.
Во блиска иднина се очекуваат се повеќе вакви летови и секој од нив ќе трае најмногу 3 часа. На тој начин туристите ќе можат да посетат некои дестинации, барем од авиони, а авиокомпаниите ќе имаат сигурна егзистенција.
Овие летови им понудија уникатни можности на патниците кои го пропуштија искуството со летање и возбудата на патувањето, овозможувајќи и на компанијата да остане во бизнисот, да ги одржува авионите активни и во исто време да го промовира националниот туризам.
